Izlenir mi tabii ki izlenir. Ancak garip bir şekilde, filmin hayal kırıklığı yaratan tarafı yeterince orijinal olmayıp daha çok Van Sant'ın önceki çalışmalarının bir karışımı gibi hissettirmesi. My Private Idaho'nun Portland'ı ve Drug store'un Kovboy'u, Elliott Smith'in Good Will Hunting'deki şarkıları, uzun okul koridorları ve Elephant'taki uzun saçlı, güzel, ifadesiz oğlanlar: bunların hepsini daha önce gördük mü gördük! ve bu film hiçbir yerde o muhtesem hikayeleri yakalayamıyor.Empresyonist belki de Guş van Şant'ın son birkaç filmini tanımlayan en iyi sözcüktür. Daha deneysel çalışmalarıyla Good Will Hunting ve To Die For gibi ticari girişimler arasında geçiş yaptığı bir dönem vardı ama onlardan sonraki dört filminin hepsi ölüm üzerine rüya gibi, başıboş meditasyonlar. Şans eseri ölüm (Fil), arkadaşının ölümü (Gerry) ve kendi eliyle ölümü (Son Günler) konu alan 'ölüm üçlemesini' bitirmiş gibi görünse de Paranoid Park'ta konu hâlâ onu büyülemiş görünüyor. ölüm üçlemesinin saflığıyla Gus van Sant'ın tekrarladığı bir çalışma, Eklediğiniz için teşekkürler
Izlenir mi tabii ki izlenir. Ancak garip bir şekilde, filmin hayal kırıklığı yaratan tarafı yeterince orijinal olmayıp daha çok Van Sant'ın önceki çalışmalarının bir karışımı gibi hissettirmesi. My Private Idaho'nun Portland'ı ve Drug store'un Kovboy'u, Elliott Smith'in Good Will Hunting'deki şarkıları, uzun okul koridorları ve Elephant'taki uzun saçlı, güzel, ifadesiz oğlanlar: bunların hepsini daha önce gördük mü gördük! ve bu film hiçbir yerde o muhtesem hikayeleri yakalayamıyor.Empresyonist belki de Guş van Şant'ın son birkaç filmini tanımlayan en iyi sözcüktür. Daha deneysel çalışmalarıyla Good Will Hunting ve To Die For gibi ticari girişimler arasında geçiş yaptığı bir dönem vardı ama onlardan sonraki dört filminin hepsi ölüm üzerine rüya gibi, başıboş meditasyonlar. Şans eseri ölüm (Fil), arkadaşının ölümü (Gerry) ve kendi eliyle ölümü (Son Günler) konu alan 'ölüm üçlemesini' bitirmiş gibi görünse de Paranoid Park'ta konu hâlâ onu büyülemiş görünüyor. ölüm üçlemesinin saflığıyla Gus van Sant'ın tekrarladığı bir çalışma, Eklediğiniz için teşekkürler